Soms is een klein duwtje genoeg…..

Over een stel met twee kinderen die alleen maar even een duwtje nodig hebben en het dan weer prima zelf kunnen….

Een medewerker van het Jongeren Perspectief Fonds (JPF) meldt een jonge moeder bij ons aan. Het gaat om een moeder van een tweeling van bijna één jaar. Moeder woont samen met haar vriend en samen hebben ze sinds een maand een nieuwe huurwoning gevonden. Omdat moeder veel schulden heeft is zij via het jongerenloket Rotterdam aangemeld bij het JPF. Als tegenprestatie voor het kwijtschelden van haar schulden volgt zij een MBO4 opleiding juridische dienstverlening.

De medewerker van het JPF merkt dat moeder veel stress heeft, dat het thuis niet lekker loopt en moeder vaak lessen verzuimt en extra ondersteuning nodig heeft om haar tegenprestatie vol te kunnen blijven houden. De medewerker meldt moeder aan bij “van Kansarm naar Kansrijk”.

Eén van onze gezinsondersteuners gaat met ouders in gesprek. In stap 1 van onze aanpak maakt zij kennis met het gezin en achterhaalt zij wat op dat moment de grootste stress veroorzaakt binnen het gezin.  In dit gezin blijkt al snel dat het ontbreken van kinderopvang voor de tweeling niet alleen veel stress geeft, maar dat dit ook problemen geeft op andere leefgebieden en het gezin in een neerwaartse spiraal terecht is gekomen. Moeder kan zich niet meer concentreren op haar opleiding. Haar vriend werkt onregelmatig waardoor het vaak wel lukt om de online lessen te volgen, maar  zeker niet altijd. Naar school gaan lukt al helemaal niet. Het dag/nachtritme van het gezin raakt verstoord en door de vermoeidheid die hier uit voortkomt lukt het niet meer om consequent te zijn tegen de kinderen. Moeder gaat van de stress onregelmatig eten en omdat ze schildklierproblemen heeft is dit erg slecht voor haar gezondheid. Kortom: de draagkracht en draaglast is tijdelijk zo uit balans in dit gezin, dat ouders er zelf niet meer uitkomen.

De eerste twee stappen van onze aanpak “van Kansarm naar Kansrijk” zijn gericht op het verminderen van stress. Het ontbreken van kinderopvang was in dit gezin de grootste stressfactor. Onze gezinsondersteuner besloot in stap 2 om even alle stress uit handen te nemen en zelf te gaan zoeken naar kinderopvang voor deze tweeling. Het bleek inderdaad niet zo eenvoudig om opvang te vinden die goed aan te reizen was voor dit gezin. Maar uiteindelijk, met wat omwegen en de juiste contacten, is dat gelukt. De kinderen gingen naar de opvang. En wat gaf dat een rust! Niet alleen letterlijk, maar ook in de hoofden van moeder en haar vriend.

Zij kregen -en pakten!- de ruimte om in stap 3 van onze aanpak acties uit te zetten:  ze regelden zelfstandig de kinderopvangtoeslag,  ze ruimden hun huis op, pakten eindelijk de verhuisdozen uit en creëerden hiermee rust in huis. En….moeder ging weer naar school, volgt al haar lessen en haalt cijfers boven de 8: wat een succeservaringen!

In stap 4 stabiliseerde zich de gezinssituatie:  ouders waren weer in staat om een goed dag/nacht- en eetritme op te pakken en het lukt hen om weer consequent te zijn tegen de kinderen, wat de gezelligheid in huis zeker ten goede komt.

Nu de thuissituatie weer zo stabiel is durft de vriend van moeder van baan te wisselen waardoor het gezin er financieel op vooruit gaat.

Zo snel kan het dus ook gaan, soms is er maar een klein duwtje nodig om een gezin weer in z’n kracht te zetten: na drie maanden zijn we al in stap 5 aangekomen. Het gezin kan het weer zelf, de gezinsondersteuner kan met een gerust hart afsluiten, maar mocht het nodig zijn dan zijn wij op de achtergrond aanwezig.